Johnny Mastro & Mama's Boys |
club: Le Petit Tonneau
artist: Johnny Mastro (US) |
© Rootsville 2016 |
|
Met de tour-bus van Wimmeke Bass van Chilly Willy, dat hadden we nog niet aangevinkt en ik begon al te hopen dat we zonder noemenswaardige obstakels ‘Le Petit Tonneau’ in Acosse zouden gaan bereiken. Dit was natuurlijk whisful thinking maar het reisgevoel was weer dik in orde en zo leer je telkens weer een ander stukje van Wallonië kennen. Afspraak met de Chilly Willy’s was afhaling aan huis en dus kon ik mijn eed van 'no more cerveza' die avond inruilen voor 'mas cervezas por favor'. Voor 'Den Huibbe' en mezelf, een frisse 'Bofferding' voor onze 'chauffeur' van dienst een Duvel, de enige echte chauffeur blues... Het doel van onze trip naar deze voorstad van Wassieges in de provincie Luik was nogmaals een concert van onze vrienden uit New Orleans. Johnny Mastro en zijn Mama’s kindjes voelen zich immers thuis als een vis in het water bij Nick en Theo en het is zelfs een gewoonte geworden telkens ze hier langskomen deze gasten er een beetje een vakantie van maken. Diezelfde onbedwongen sfeer kan je uiteraard in het ganse café opsnuiven bij al onze Waalse vrienden. Françoise en Michel van DLB waren er ‘natuurlijk’ ook en samen met Claude, Hélène, Raymond en Danielle konden we ons gaan opmaken voor een feestje.
Niet alleen op onze gezichten was een ‘smile’ te zien maar ook op deze van Smokehouse Brown want Walter De Paduwa was in 'da house' en insiders weten dan wat er zit aan te komen…de enige echte Gibson Les Paul van Alan Wilson. Deze ‘gold top’ uit 1954 is al een brok geschiedenis op zichzelf al kan die van ‘Le Petit Tonneau’ hier in Tonight we Ride!!! En we zijn vertrokken al was er meteen een box die niet meewilde maar gelukkig was er een handige Harry in huis. Johnny, Smokehouse, Dean en Christophe speelden alsof ze hier alles nog hoefden te bewijzen en dus werd deze ‘juke joint’ meteen een blues-kroeg om u tegen te zeggen. De temperatuur steeg hier naar ongekende hoogten met nummers als ‘Cry For Me’ en de geluidsgolven wisten zich in alle harmonie naar buiten te wringen dus was een luchtje scheppen niet onoverkomelijk. Pauze en tijd voor wat ademruimte en…een rondje Bofferding en voor de driver of miss Daisy een echte cola, komt allemaal wel goed! Socializing dat doe je hierbij onze Waalse vrienden met iedereen en omdat het ganse land toch onder invloed is van een gemeende stakingsgolf mag er nog wat gefeest worden want hier aan de deur stonden nu een geen piketten van wacht. Pas de gréve chez Johnny & His Mama's Boys en er dus weerom volle bak tegenaan. Smokehouse Brown kwam met ietwat droevig terug het podium op alsof de liefde van zijn leven hem had verlaten. Dr. Boogie était disparu en natuurlijk ook de Les Paul. Dus maar een ander specialleke uit de hoed toveren en zo komen we bij een ‘Harmony Stratotone’ en maken we ons op voor een stevig potje slide. Christophe en Dean bleven er kennelijk ongestoord bij al moest de bassdrum onder al het geweld toch eventjes terug op zijn plaats worden geschoven.
'Judgment Day' en 'Whiskey' mochten hier natuurlijk niet ontbreken op deze mama's party en daarmee sturen we nog een gemeende dank u richting Nick van dit kleine vaatje dat als een grote blues-kroeg wag worden aanzien... De terugweg verliep zonder enige noemenswaardige moeilijkheden al zal Bekkevoort misschien morgen wel te kampen hebben met wat wateroverlast ;-) Bedankt voor het gezelschap Chilly Willy's! more pics on |
Acosse ook al wel meetellen. Woodstock 1969, Baton Rouge of 'Le Petit Tonneau' allemaal één pot nat, een oord van plezier en welgesmaakte blues wat meer kan een man zich nog wensen, perhaps some love...
